„Gwiezdne wojny”, „Star Trek” czy też „Zaginiona flota” Johna G. Hemriego – to czołowi przedstawiciele gatunku zwanego operą kosmiczną. Jakie są podstawowe elementy tego nurtu? Kiedy powstał i czym się wyróżnia? Sprawdź!

Czym jest opera kosmiczna?

Opera kosmiczna (angielskie: space opera) to nic innego jak jedna z odmian powieści science-fiction. Sama w sobie posiada dwa typy: stara opera kosmiczna i nowa opera kosmiczna – ta druga została wyodrębniona w latach 90. XX wieku. Pierwotnie nurt ten powstał w latach 40. XX wieku i został stworzony przez Wilsona Tuckera (autora m.in. „Stalking Man”, „The City in the Sea” czy też „The Long Loud Silence”). Miała być odpowiedzią na powstanie opery mydlanej. 

Główne cechy opery kosmicznej

Fabuła space opera opiera się przede wszystkim na romantycznych przygodach głównych bohaterów, które rozgrywają się w kosmosie. Najczęściej skupia się na podróżach międzygalaktycznych lub, tak jak w przypadku „Gwiezdnych Wojen”, na kosmicznych bitwach i międzyplanetarnych konfliktach zbrojnych. W nowej operze kosmicznej dodatkowo występuje niezwykła dbałość o to, aby kreowana w utworze rzeczywistość była jak najbardziej zgodna z nauką, przez co odchodzi od pierwotnej koncepcji, tj. baśmiowości i elementów fantasy. 

Opera kosmiczna – czy warto pisać w tym podgatunku?

Jest to swego rodzaju nisza, która lata świetności ma już de facto za sobą. Jednak nadal posiada swoich fanów, którzy bez wątpienia sięgną po kolejny utwór tego rodzaju. Jest to o tyle atrakcyjna tematyka, gdyż w Polsce jedynie kilkoro autorów (w tym Andrzej Sapkowski czy Tomasz Kołodziejczak) zdecydowało się stworzyć książki w tym nurcie literackim. Dlatego jeśli szukasz jakiejś niszy, w której możesz napisać coś unikatowego – warto skusić się na operę kosmiczną.