Każdy pisarz ma na dnie swojej szuflady utwór, który kiedyś zaczął i nigdy nie dokończył. Może być takich materiałów dużo, dużo więcej. Chodzi jednak o „tę powieść”, która w założeniu miała być cudowna a ostatecznie zniknęła w mrokach naszej pamięci. Czy warto wracać do takiego utworu i próbować go dokończyć? 

Przypomnij sobie utwór

Zanim podejmiesz decyzję, czy chcesz go kontynuować, przede wszystkim przeczytaj go dokładnie od początku do urwanego kawałka. Spróbuj obiektywnie ocenić, czy faktycznie został on tak dobrze napisany, jak Ci się wydawało. Dodatkowo zastanów się, dlaczego zakończyłeś na tej a nie innej scenie. Czy powodem był brak pomysłów na jej dokończenie a może powiązanie jej z pozostałymi wątkami? A może zwyczajnie nie podoba Ci się, w jaki sposób została napisana? 

Kiedy kontynuować utwór?

Przede wszystkim, kiedy jesteś w stanie wyobrazić sobie jego ciąg dalszy. Bez tego ani rusz. Istotną rzeczą jest także krytyczne podejście do dotychczasowego fragmentu. Czy chcesz go całkowicie przerobić, czy jedynie udoskonalić? Jeśli chcesz całkowitej przeróbki – tak naprawdę nie ma sensu do niego wracać. Warto jednak pomysł przeróbki wykorzystać do innego utworu, który zyska dzięki temu nowe wątki i bohaterów. 

Kiedy stanowczo nie kontynuować utworu?

Kiedy tak naprawdę nie potrafisz się na nowo wczuć w to, co zostało już napisane. Słowem: nie wiesz, co powinno być dalej a całość nie robi na Tobie żadnego wrażenia. Skoro Ty nie potrafisz się do niego z powrotem przekonać, to i też nie przekonasz czytelników, aby ją z przyjemnością przeczytali. Czasami warto sobie przypomnieć, dlaczego dana książka trafiła do szuflady. Nie zawsze jest to zwykłe zapomnienie, ale po prostu uznanie, że nic więcej się z tego pomysłu nie wyciśnie.